Na danasnji dan prije 15 godina pocela je krvava opsada Sarajeva. Toga dana niko nije mogao vjerovati da ce duzinom opsade Sarajevo biti ispred Staljingrada, koji je do tada bio simbol ratnog stradanja. Okoncana je tek 29. februara 1996. godine te u trajanju od 1.425 dana predstavlja najduzu opsadu u savremenoj historiji ratovanja. Tadasnji predsjednik Skupstine RBiH Miro Lazovic, kao i hiljade Sarajlija koje su se okupile pred hotelom “Holiday Inn” vjerujuci da mogu zaustaviti vec pripremljenu ratnu masineriju srpsko-crnogorskog agresora, 6. april 1992. nikada nece zaboraviti.
Goloruki branioci
Iz ove perspektive jasno je da smo u tom periodu bili naivni. No, ocito je da su te ratne godine protekle u velicanstvenom otporu bh. patriota koji su se gotovo goloruki uspjeli odbraniti od Miloseviceve armade“, rekao je Lazovic.
ÂÂÂ
Fuad Abadzic, penzionisani oficir Armije BiH i predsjednik Udruzenja boraca pokretaca otpora, kaze da je najzesci otpor srpsko-crnogorskom agresoru dala mladost Sarajeva.
“Neprijatelj je prvo pokusao barikadama presjeci grad, ali nije uspio. Tada se na obroncima nalazilo vise od 125 agresorskih tenkova, nekoliko hiljada artiljerijskog oruzja i 25.000 vojnika. Sarajevo je bilo kljuc BiH i da je ono palo, vrlo brzo bi pali i svi ostali gradovi“, kazao je Abadzic.
Ali, dodao je on, odbrana je lezala u mudrosti rahmetli predsjednika Alije Izetbegovica. Formirane su Zelene beretke, Patriotska liga i brojne druge jedinice koje su se kasnije nasle u okrilju Armije BiH.
“Svoj grad i drzavu jednako su branile sve bh. patriote, i Bosnjaci, i Srbi, i Hrvati. Zato se primat odbrane ne moze pripisati jednom narodu, nego istinskim patriotama“, rekao je Abadzic.
Jedan cilj
Ismet Dahic, nekadasnji nacelnik CSB-a i ministar unutrasnjih poslova Kantona Sarajevo, podsjeca da je policija na pocetku bila nosilac odbrane grada.
“Imali smo samo jedan cilj: sacuvati sigurnost, zivote ljudi i nas grad. Na pocetku se nije imalo ni predstave o silini agresije niti o njenim posljedicama, ali smo pokazali da se i u nemogucoj situaciji jakom voljom moze naci nacin za odbranu“, rekao je Dahic.
No, ne skriva da se branilaca danas rijetko ko sjeti.
“Covjek koji nas je najvise volio bio je rahmetli predsjednik Alija Izetbegovic. Nazalost, najvise lovorike nose oni koji su poslije dva-tri mjeseca opsade pobjegli u bijeli svijet. Takvi se danas sami prozivaju braniocima i herojima, dok su stvarni heroji u sjeni i sute“, rekao je Dahic.
Galicu dozivotna kazna
Za granatiranje i opsadu Sarajeva, odnosno teror nad civilnim stanovnistvom, Tribunal u Hagu prosle godine komandantu Sarajevsko-romanijskog korpusa Stanislavu Galicu izrekao je kaznu dozivotnog zatvora.
Crna statistika
- 11.000 ljudi je ubijeno,
- 1.601 dijete je poginulo,
- 50.000 Sarajlija je ranjeno tokom opsade,
- 329 granata dnevno je padalo na grad,
- 3.777 je rekord ispaljenih granata iz 22. jula 1993. godine.
(avaz.ba)
