Iako je rođen 1942. godine u Zavidovićima, Šefik Mujkić cijeli svoj život posvetio je Žepču. Žepčaci Šefika uglavnom pamte kroz njegovu najveću sporednu ljubav, novinarstvo. Za života je objavio više hiljada novinskih, radio i tv vijesti, reportaža, intervjua, priča o Žepču, Žepčacima, ali i drugim građanima.
Nikad nije krio da su mu najdraži tekstovi i izvještaji sa utakmica na kojima su igrali fudbaleri Orlovika, košarkaši Žepča i odbojkaši Mladosti i Mahnjače. Sport je bio njegova velika ljubav, zato i ne čudi što je nalazio vremena da bude na usluzi svim žepačkim sportskim kolektivima, a jedan je od zaslužnih za izgradnju novog Orlovikovog stadiona.
Do 1993. godine Šefik Mujkić (Š.M.) potpisivao je tekstove u sarajevskom Oslobođenju, Večernjim novinama, beogradskom Sportu, zagrebačkim Sportskim novostima, zeničkoj Našoj riječi, te listu Zadrugar i drugim štampanim medijima, kao i mnogobrojne reportaže u tadašnjem Radio Sarajevu.
U aprilu 1992. godine pridružuje se ekipi mladih entuzijasta i postaje prvi zvanični glavni i odgovorni urednik prvog žepačkog radija u istoriji ovog grada – Radio Žepča. Istovremeno je bio na čelu ekipe koja je pokrenula žepačke ratne novine ORANŽ.
Punu novinarsku afirmaciju Šefik Mujkić je doživio u sedmogodišnjem radu u Radio-televiziji BiH, a zatim i Federalnom radiju. U tom periodu bio je i dopisnik Dnevnog avaza.
U novinarskom zanatu za njega nije bilo tajni, a o njegovom djelu i liku svjedočile su hiljade ljudi koji su se 25. decembra 2002. godine oprostili od svog novinara – Šefika Mujkića.
Uredniče, nismo Vas zaboravili!